Rzym zbudowano na siedmiu wzgórzach, znajdujących się na wschodnim brzegu Tybru. Według legendy miasto założone w 753 r. p.n.e. przez Romulusa i Remusa, braci, wykarmionych przez wilczycę. Roma czytane od końca Amor, ma swoją konotacje, propagowaną zwłaszcza wśród mieszkańców wiecznego miasta. Włosi twierdzą, że ciężko nie zakochać się w samym mieście łatwo zaś spotkać miłość swojego życia spacerując po magicznych uliczkach. Opisywanie wartych odwiedzenia zabytków zajęłoby nam kilka stron, dlatego wymienię tylko te najbardziej znane, które utkwiły w naszej pamięci: Koloseum, Łuk Konstantyna, Forum Romanum, Termy Krakali i Dioklecjana, Kapitol, Zamek św. Anioła, Bazylika Santa Maria Maggiore, i św. Jana na Lateranie Piazza Venezia, Palazzo Venezia, Piazza Navona, Panteon, Plac Hiszpański, Schody Hiszpańskie, Fontana di Trevi, Plac Campo dei Fiori. Słynne powiedzenie "Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”- przypomina, że jest to miasto, w którym przed wiekami zrodziła się cywilizacja Europy. Drogi katolików zaś prowadzą do Bazyliki św. Piotra, gdzie spędziliśmy mnóstwo czasu podziwiając jej ogrom, wystrój i detale. Idąc dalej ulicami Rzymu mamy nieustanne wrażenie, że każda ulica, każdy zakątek starego Rzymu opowiada nam o swojej historii. Nic w tym dziwnego, ponieważ architektoniczny dorobek powstawał tu na przestrzeni setek lat. Style zaś zachowały się często w niezmienionej postaci od czasów republiki i cesarstwa, poprzez budowle wczesnochrześcijańskie, aż po wieki średnie, renesans i barok kończąc na czasach współczesnych. Rzym istnieje ponad 3000 lat i wydaje się, że każdy rok odbił swój ślad w dziejach miasta, bo przecież tkanka historyczna była tu tworzona przez największych artystów w dziejach świata. Elementem dodającym nastroju są wszelkiego rodzaju pomniki, fontanny, obeliski, place itp. To najczęściej dzieła urbanistyczno-architektoniczne i budowlane powstałe z wyraźną nutką artyzmu. Konserwacja ma tu szczególne znaczenie. Różni się zdecydowanie od działań podejmowanych na północy Europy. Wydaje się, że panująca doktryna zakłada pozostawienie wielu obiektów samym sobie. To powoduje, że do końca nie wiadomo czy niektóre obiekty są zaniedbane czy objęte „panującą doktryną”. W mieście wyczuwa się klimat skupienia i pracy, ale także radości i dobrej zabawy. Pogłębiło to naszą dezorientację, co do stosunku Włochów do niektórych budowli. Jednak jak wszyscy, którzy odwiedzili Rzym, choć raz, zrobimy wszystko, aby do niego powrócić.