Odświeżam koszyk
Dodano do koszyka
Historia BUDOWNICTWO ARCHITEKTURA
STRONA GŁÓWNA > Renowator > Artykuły techniczne > Nowe życie starego budownictwa – system tynków renowacyjnych THERMOPAL®
Nr 2/2018 SCHOMBURG POLSKA Sp. z o.o.
Nowe życie starego budownictwa – system tynków renowacyjnych THERMOPAL®

Firma Schomburg Polska Sp. z o.o., która działa nieprzerwanie od 1992 roku i prężnie rozwija się na terenie naszego kraju, posiada w swojej ofercie wiele skutecznych i sprawdzonych technologii odpowiednich dla każdego rodzaju obiektu budowlanego oraz występujących w nim problemów technicznych. Nasi klienci wiedzą, a co najważniejsze, bardzo cenią fakt, iż do każdego zadania podchodzimy indywidualnie, służymy pomocą techniczną w zdiagnozowaniu przyczyn problemu i w efekcie dajemy niezawodne rozwiązania.

SCHOMBURG Polska Sp. z o.o. od wielu lat zajmuje się m.in. tematyką renowacji obiektów zabytkowych, których na bogatym historycznie terenie naszego kraju nie brakuje. Wiele spośród wspomnianych obiektów wymaga wyjątkowo szczegółowego i fachowego podejścia do ich napraw lub odbudowy, aby w przyszłości uchronić je od dalszego niszczenia i degradacji, czyli po prostu dać im nowe życie. Nasze doświadczenie oraz bardzo wysoka jakość materiałów renowacyjnych potwierdzona certyfikatem WTA stawia firmę SCHOMBURG Polska Sp. z o.o. w pozycji l idera renowacji nie tylko na lokalnym rynku, ale również w zakresie ogólnoświatowym.

Największym zagrożeniem dla obiektów jest woda wchłaniana przez budowlę bezpośrednio z otoczenia razem z bardzo szkodliwymi solami budowlanymi, które w procesie wysychania wędrują wraz z wodą na powierzchnię konstrukcji, pozostawiając widoczne ślady na elewacji, co w negatywny sposób wpływa na wygląd budynku. Szkodliwe związki soli również doprowadzają do destrukcji murów, złuszczania się tynków i w konsekwencji do ich odpadania. Woda podciągana kapilarnie powoduje trwałe ślady zawilgoceń w murze nawet kilka metrów ponad poziomem gruntu, więc w ten sposób uszkodzeniu może ulec cała kondygnacja budynku. Dodatkowo woda przesiąkająca bezpośrednio do konstrukcji, co zaobserwować możemy szczególnie wiosną i jesienią podczas roztopów oraz intensywnych opadów, zaczyna przenikać przez uszkodzone lub niezabezpieczone izolacją fundamenty do wnętrza budynku, trwale niszcząc konstrukcję oraz elementy architektoniczne. Sole podlegające procesowi krystalizacji wielokrotnie zwiększają swoją objętość, w efekcie czego napierają na ścianki porów, przez co powstaje wysokie ciśnienie, które niszczy nawet elementy konstrukcyjne. Dodatkowo krystalizujące sole w znacznym stopniu zmniejszają właściwości dyfuzyjne tynku, ograniczając możliwość wyschnięcia muru. Na wilgotnych ścianach rozwijają się pleśnie oraz grzyby, które są niebezpieczne nie tylko dla konstrukcji murów, ale także dla zdrowia osób przebywających w ich otoczeniu. Wilgoć zmniejsza również wytrzymałość murów, więc aspekt bezpieczeństwa powinien mieć również pierwszoplanową rolę, którą często pomijano przy diagnozie stanu technicznego obiektu.


Przed przystąpieniem do prac remontowych powinniśmy zawsze dokonać oceny technicznej rodzaju obciążenia wodą i jej pochodzenia, stopnia zawilgocenia muru, stanu izolacji przeciwwilgociowych i przeciwwodnych (często są uszkodzone lub ich brak), rodzaju występujących w murze soli i ich stężenia oraz stopnia porażeń biologicznych.

Na podstawie pobranych próbek materiału budowlanego (cegła, zaprawa murarska), poprzez badania przeprowadzane w naszym laboratorium, możemy precyzyjnie określić stopień stężenia poszczególnych soli w murze. Gdy stwierdzone zostanie wysokie stężenie powyższych związków, przed nakładaniem tynków renowacyjnych THERMOPAL® zalecane jest użycie produktu ESCO-FLUAT, który wspomaga neutralizację szkodliwych soli budowlanych. Dzięki temu preparatowi sole występujące w murze zostają przekształcone w sole nierozpuszczalne lub trudno rozpuszczalne w wodzie, przez co podczas wiązania tynku renowacyjnego w znacznym stopniu zostaje ograniczona ich migracja do świeżej zaprawy.

Właściwości i zalety tynków renowacyjnych THERMOPAL® to m.in. wysoka porowatość (wspomaga magazynowanie szkodliwych soli budowlanych), dyfuzyjność (pozwala na stopniowe wysychanie muru w miarę upływu czasu), odporność na działanie soli, odporność na cykliczne zamrażanie i odmrażanie, hydrofobowość oraz możliwość nakładania ręcznego i mechanicznego.

W skład tynków renowacyjnych THERMOPAL® wchodzi mineralna zaprawa o bardzo wysokiej przyczepności do podłoża THERMOPAL-SP, która służy do wykonywania obrzutki półkryjącej, stanowiącej warstwę szczepną pod właściwe tynki renowacyjne grupy THERMOPAL®. W przypadku dużych nierówności podłoża dodatkowo stosujemy podkładowy tynk renowacyjny THERMOPAL- GP11. Jako główną warstwę wspomagającą osuszanie stosujemy dyfuzyjną i porowatą zaprawę THERMOPAL-SR24. W celu uzyskania gładkiej powierzchni, odpowiedniej do późniejszego wykończenia powłokami malarskimi, stosujemy drobnoziarnistą szpachlówkę THERMOPAL-FS33. Do wykonania barwnych powłok malarskich w systemie renowacji starego budownictwa zalecane jest stosowanie wysokiej jakości farby krzemianowej TAGOSIL-PROFI, która charakteryzuje się wysoką zdolnością krycia, odpornością na wpływy atmosferyczne oraz dyfuzyjnością.

Przed rozpoczęciem prac renowacyjnych występuje konieczność wykonania nowej izolacji przeciwwodnej fundamentów, ponieważ częstą sytuacją jest fakt, że w momencie pierwotnego wykonania obiektu takiego zabezpieczenia nie było lub zostało wykonane w niewystarczającym stopniu. Po odkopaniu fundamentów należy uzupełnić wszelkie ubytki siarczanoodporną zaprawą ASOCRET-M30, która oprócz wysokich parametrów roboczych posiada również właściwości izolacji przeciwwodnej. Przed nałożeniem bitumicznej powłoki uszczelniającej, jaką jest dwukomponentowa masa COMBIDIC-2K-CLASSIC, powierzchnię ściany należy zagruntować emulsją bitumiczną ASOL-FE. Przy izolacji ścian fundamentowych bardzo istotne jest wykonanie przepony poziomej, czyli wewnętrznej izolacji poziomej muru, która zapobiega kapilarnemu podciąganiu wilgoci, co jest jedną z głównych przyczyn degradacji obiektów zabytkowych. Przeponę poziomą wykonuje się poprzez wprowadzenie w mur krzemianowego preparatu AQUAFIN-F.

Firma SCHOMBURG Polska Sp. z o.o. w swojej ofercie posiada również AQUAFIN-i380, który jest nowatorskim produktem do wykonywania przepon poziomych, w postaci kremu. Należy tutaj wyraźnie podkreślić, że produkty AQUAFIN-F oraz AQUAFIN-i380 są kompatybilne z tynkami renowacyjnymi THERMOPAL®.

W niedalekim sąsiedztwie firmy SCHOMBURG P olska S p. z o .o., m ieści s ię Pałac MALINA, przy którego spektakularnej renowacji został wykorzystany kompleksowy system tynków renowacyjny THERMOPAL®.

Wieś Malina, w XIX w. również folwark w gminie Sójki, po 1918 r. w gminie wiejskiej Kutno. To właśnie tam znajduje się jeden z największych pałaców centralnej Polski. Majątek Malina na przestrzeni wieków często przechodził z rąk do rąk i gościł w swoich progach wiele nacji. Pierwsza piśmiennicza wzmianka o miejscowości Malina datowana jest aż na rok 1452, kiedy to Jan z Maliny poręczał zawarcie umowy małżeńskiej między Kucieńskimi a Oporowskimi z Miłonic.

Majątek Malina w XVIII wieku był we władaniu rodu Wittanów herbu Kolumna, przybyszów z Kurlandii, którzy w okolicach Kutna osiedli już w XVII w.

W roku 1787 Wittanowie sprzedali majątek w Malinie na rzecz Marcina Leopolda Czajkowskiego herbu Jastrzębiec, stolnika gostynińskiego – lata później jego zięć zadłużył majątek, zaś córka Kassylda zastrzegła, że za długi męża Michała Wincentego Okólskiego herbu Rawicz – porucznika gwardii wojska polskiego, szefa szwadronu w pułku szwoleżerów gwardii, prowadzącego hulaszczy tryb życia – odpowiadać nie będzie. W swoim testamencie zapisała majątek synowi Kazimierzowi. Po jej śmierci dokonano spisu inwentaryzacyjnego, w którym to opis budynków brzmiał następująco: „Dwór murowany, parterowy, kryty blachą o 2 kominach murowanych, z frontu 4 okna weneckie i drzwi dwuskrzydłowe podwójne z okienkiem, a obok dwa okna wąskie z prętami żelaznymi. Od tyłu dwa okna weneckie i wielkie drzwi oszklone z 4 części złożone z okiennicą dwuskrzydłową z jednego boku na dole, 2 okienka u góry, okratowane, w parterze 2 okna weneckie i wejście murowane kryte blachą i drzwi dwuskrzydłowe, w drugim szczycie podobne okna. Na dachu rynny cynkowe o 12 rurach spadowych. W ogrodzie stała altana okrągła, kryta blachą, z drzewa, stara. Pod nią znajdowała się stara murowana lodownia. Inne budynki to lamus murowany, podpiwniczony, kryty dranicami, z murowanym kominem, stodoła z gliny lepiona, budynek z kamieni i cegły mieścił młocarnię fabryki Evansa, sieczkarnię, a obok w szopie maneż 4 konny, dom folwark i chlewy z cegły, częściowo z gliny, karczma zwana Wygodą ze stajnią i chlewami murowana i podpiwniczona, oberża ze stajnią murowana z piwnicami, kryta gontami (znajdowała się przy trasie Warszawskiej). Przy oberży kręgielnia, altana i huśtawka drewniana. Natomiast stajnie, stodoły, spichrz, dawny browar, 13 chałup ludzi folwarcznych, wiatrak i kuźnia były zbudowane z drzewa i kryte słomą. Zapewne w tym czasie przebudowywano drogę do Oporowa, gdyż tu znajdowały się ‘koszary rządowe’. Przy dworze znajdował się ogród owocowy i warzywny, w którym oprócz 200 drzew owocowych były krzewy agrestu, malin, porzeczek oraz róże, bzy włoskie, leszczyna i drzewa dzikie.”

Z powodu zadłużenia majątek w 1861 roku wystawiony został na licytację i nabył go Aleksander Lentzki, który odsprzedał go od razu po zakupie mężowi swojej córki Julianny – Władysławowi Malczowi, od niego w 1869 roku kupił Malinę Juliusz August Wilhelm Rutsch.

Najważniejszym pod względem architektonicznym okresem dla obiektu jest koniec wieku XIX. W roku 1883 majątek Malina nabył Naftal Majzner, właściciel cukrowni w Sójkach („Maria”), Łaniętach („Kornelin”) i w powiecie ciechanowskim („Izabelin”). To właśnie przez niego został wybudowany pałac w stylu francuskiego renesansu, który zachował się do dziś. „Piętrowy, podpiwniczony, na planie wydłużonego prostokąta. Front dziesięcioosiowy w korpusie głównym, w części frontowej znajduje się czworoboczna dwupiętrowa wieża. Z prawej strony niższe i węższe skrzydło wraz z okrągłą wieżyczką. Na froncie znajduje się trójarkadowy portyk podtrzymujący taras. Od tyłu otwarty taras”. Nie nacieszył się on jednak długo swoim dziełem, gdyż w 1903 majątek kupił Ludomir Skotnicki, którego rodzina była właścicielem pałacu do roku 1945, kiedy to cały majątek Malina przejął Skarb Państwa. W latach 50. w pałacu znajdowała się szkoła, potem dom dziecka (1955–1988), lata 90. to moment zaniedbania i niszczenia pałacu. Dopiero na początku XXI w. trafił on w ręce prywatne i do dziś zmieniał właścicieli, z których każdy próbował przywrócić mu choć odrobinę blasku.

Obecny właściciel – Spółka Planium, renowację i adaptację obiektu rozpoczęła w roku 2016. Dbając o wysoką jakość materiałów użytych przy pracach renowacyjnych, zdecydowała się na produkty marki SCHOMBURG, między innymi: system tynków renowacyjnych THERMOPAL® – który zabezpiecza najbardziej narażoną część elewacji – pokrycie do 150 cm wysokości ścian, czy impregnat REMISIL, idealnie nadający się do zabezpieczenia wiekowej cegły, która wyeksponowana jest wewnątrz budynku w wielu miejscach.

We wrześniu 2017 roku swoją działalność rozpoczął Pałac Malina, gdzie prowadzona jest restauracja, centrum konferencyjne oraz pokoje gościnne. W niedługim czasie oferta zostanie poszerzona również o małe SPA.

Anna Sobczak
Doradca Techniczno-Handlowy
Łukasz Kowacz
Prezes Zarządu PLANIUM Sp. z o.o.

Bibliografia
Bielecki R., Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995.
Boniecki A., Herbarz polski, T. III, Warszawa 1900, s. 257–258.
Gazeta Warszawska. R. 116, 1889, nr 95.
Gazeta Warszawska. R. 117, 1890, nr 131.
Księga Adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa, 1926/1927.
Księga Adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa, 1930.
Kurjer Warszawski. R. 219, 1839.
Kurjer Warszawski. R. 219, 1858.
Kurjer Warszawski. R. 75, 1860.
Kurjer Warszawski. R. 89, 1909.
Lesiak H., Szlakiem dworów regionu kutnowskiego, Kutno 2007, s. 78–81.
Lesiak H., Wieś i dwór w powiecie kutnowskim (zarys dziejów w XIX i I połowie XX wieku), część I, Kutno 2003, s. 102–107.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom VI, Warszawa 1885, s. 14.
Skuza T., Glinda M., Kutno i region kutnowski, Kutno 2008, s. 74–76.
Wykaz zabytków wpisanych do rejestru zabytków nieruchomych woj. łódzkiego (stan na 01.05.2015 r.)
www.aleksanderskotnicki.eu
www.cmentarze.um.warszawa.pl
www.geneteka.genealodzy.pl
www.polskiearaby.com
www.sejm-wielki.pl

Załączniki:
Schomburg_2-2018.pdf
Bieżące wydanie

Renowacje i Zabytki
ZAMEK W MALBORKU - 1/2024

W numerze:

ZAMEK W MALBORKU


Dzieje budowlane zamku

Droga do UNESCO

Muzeum od kuchni

 

Wyróżnienia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Mecenas Kultury Miasta Krakowa

Nagroda "Złotego Pióra"

Złoty Krzyż Zasługi

Czytaj więcej