Odświeżam koszyk
Dodano do koszyka
Historia BUDOWNICTWO ARCHITEKTURA
STRONA GŁÓWNA > Renowator > Artykuły techniczne > Budynek przy ul. św. Stanisława Kostki 2/12 w Łodzi – restauracja elewacji
Nr 3/2017 Farby Kabe Polska Sp. z o.o.
Budynek przy ul. św. Stanisława Kostki 2/12 w Łodzi – restauracja elewacji

Wzdłuż ulicy św. Stanisława Kostki sąsiadującej z Archikatedrą Łódzką usytuowany jest XIX-wieczny budynek. W przeszłości była tam tkalnia ręczna wyrobów wełnianych. Należała do R. Monke (1893). Cały ten teren znajduje się w strefie ochrony krajobrazu oraz strefie ochrony archeologicznej. Prace budowlane elewacji budynku polegały na restauracji, czyli przywróceniu wartości artystycznych i historycznych zabytku architektury za pomocą metod wypracowanych na bazie technik budowlanych.

Fasada, jak i cały budynek, były bardzo zniszczone. Tynki na całej elewacji wykazywały duży stopień destrukcji, uszkodzone były także elementy detalu architektonicznego. W strefie parteru widoczne były ślady dużego zawilgocenia i zasolenia. Niestety, wcześniejsze próby napraw tylko pogorszyły stan techniczny elewacji. Mocna, cementowa przecierka i tynki natryskowe spowodowały brak paroprzepuszczalności warstw tynkarskich. W wielu miejscach przyziemia próbowano wykonać miejscowe naprawy, używając przy tym niedyfuzyjnych materiałów. Spowodowało to wzmożenie podciągania kapilarnego wilgoci oraz dodatkowe zasolenia. Destrukcji uległy także gzymsy. Na etapie prac przedprojektowych we współpracy z laboratorium firmy Farby KABE Polska Sp. z o.o. zbadano stantechniczny materiału murowego. Pozwoliło to na precyzyjny dobór całej technologii renowacji i konserwacji przedmiotowej elewacji oraz odpowiedni dobór tynków renowacyjnych. Prace restauracyjne rozpoczęły się od odkażenia elementów elewacji. Następnie usunięto całą wyprawę tynkarską. Dokonano również przeglądu funkcjonowania elementów poszycia połaci dachowych, koszów, rynien, rur spustowych i obróbek blacharskich (zwłaszcza obróbek gzymsów) pod kątem właściwego odwodnienia połaci dachowych i pozostałych elementów, aby całkowicie wyeliminować możliwość zamakania powierzchni ścian i zalewania elewacji przez wody opadowe. Dokonano wymiany odpowiednich elementów. W związku z dużym zawilgoceniem wykonano izolację poziomą metodą iniekcji preparatem MICROSILEX RESTAURO.

Usunięto stare powłoki malarskie z elementów ozdobnych zakwalifikowanych do pozostawienia. Po usunięciu powłok i niespójnych tynków podłoże wzmocniono strukturalnie wodnym roztworem szkła wodnego potasowego CALSILIT GF poprzez intensywne wtarcie preparatu w podłoże. Do napraw powierzchniowych elementów sztukatorskich użyto systemu materiałów z linii KOMBI.

Prace tynkarskie podzielono na dwie strefy. Pierwsza obejmowała cokół i zawilgocone ściany powyżej niego, gdzie należało położyć tynki renowacyjne WTA, w drugiej – niezawilgoconej, gdzie przewidziano wykonanie tynku wapiennego MINERALIT RESTAURO W (z powodu dużych uszkodzeń tynków strefa ta była minimalna).

Zaprojektowano nowe tynki powyżej cokołu, z gotowej zaprawy mineralnej z lekkich wypełniaczy na spoiwie wapiennym o nazwie MINERALIT RESTAURO W, co pozwoliło skrócić okres wiązania i schnięcia do 2 tygodni. Tynk z gotowej mieszanki wyklucza przypadkowe receptury zapraw tynkarskich wykonanych na budowie. Masa tynkarska wysycha powoli, nie powodując powstawania rys skurczowych, które pojawiają się w tynkach wykonanych na budowie metodami tradycyjnymi. Eliminujemy więc sytuację, gdy po pomalowaniu powłoki malarskie ulegają spękaniu i nie chronią elewacji przed wilgocią i postępującymi rysami, a fasada po kilku sezonach nadaje się do ponownej renowacji.

Odtworzono ocalałe elementy wystroju elewacji, gzymsy, opaski zaprawą szpachlową KOMBI FINISZ. W przypadku odbudowy rdzenia zastosowano zaprawę KOMBI STONE. Do odtworzenia elementów odlewanych zastosowano preparaty KOMBI STUCCO.

Przed malowaniem konieczne było dokonanie wyrównania struktury podłoży poprzez szpachlowanie tynków pacą metalową i filcowanie gąbką, przy użyciu konfekcjonowanej mineralnej szpachlówki KOMBI FINISZ G8 na zewnątrz. Po szpachlowaniu i wyschnięciu warstw wykonano gruntowanie, używając preparatu CALSILIT GF.

W strefie, gdzie występowały zawilgocenia i widoczne wykwity soli, czyli w zasadzie na całej powierzchni elewacji, zaprojektowano wykonanie tynków z zapraw renowacyjnych WTA (tynki należało wykonać 1 m powyżej widocznej strefy zawilgocenia i zasolenia), a w miejscach pojawienia się pleśni i mchu przed nałożeniem tynku powierzchnię odkażono preparatem grzybobójczym ALGIZID. Istniejące spoiny należało wydrapać na głębokość 2 cm, następnie oczyścić mur szczotką i sprężonym powietrzem. Po zabiegach oczyszczania naniesiono obrzutkę tynkarską MINERALIT RESTAURO TB z systemu tynków renowacyjnych WTA firmy Farby KABE. MINERALIT RESTAURO TB nanoszono sieciowo (bez zakrywania całej powierzchni – 50%), za pomocą kielni. Czas schnięcia wynosił przynajmniej 24 godziny i był uzależniony od warunków atmosferycznych. Następnie na obrzutkę naniesiono tynk komorowy MINERALIT RESTAURO TW o warstwie nie mniejszej niż 1,5 cm. Nawilżanie było konieczne jedynie w przypadku miejsc mocno chłonących podłoże. Stosując MINERALIT RESTAURO TW, zniwelowano nierówności, puste spoiny, otwory itp. nawet do szerokości 4 cm w jednym cyklu roboczym. Obróbkę przeprowadzono ręcznie za pomocą kielni, a powierzchnię ściągano za pomocą listwy aluminiowej. Częściowo stwardniały tynk przeczesano pionowo i poziomo metalowym grzebieniem. Czas schnięcia wynosił 10 dni na każdy 1 cm grubości warstwy. Po upływie karencji na wystarczająco suchy tynk MINERALIT RESTAURO TW naniesiono ręcznie za pomocą kielni zaprawę MINERALIT RESTAURO TU tak, by powstała warstwa o grubości przynajmniej 1,5 cm. Po nałożeniu warstwy powierzchnię ściągnięto za pomocą listwy aluminiowej i zatarto packą. Stosując tynk MINERALIT RESTAURO TU, wykonano również gzymsy, lizeny oraz profile (w miejscach, gdzie pierwotne gzymsy były zawilgocone i zasolone).

Po wykonaniu i po przygotowaniu powierzchni poprzez szpachlowanie i gruntowanie preparatem CALSILIT GF, wykonano dwukrotnie malowanie końcowe barwionymi farbami krzemianowymi HISTORICA FKZ w kolorach ustalonych z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Łodzi.

Elewacja budynku przy ulicy św. Stanisława Kostki 2/12 odzyskała dawny blask, stając się zarazem godnym tłem dla budynku Bazyliki Archikatedralnej. Właściwie i fachowo przeprowadzone prace restauracyjne pozwoliły przywrócić wartości artystyczne i historyczne budynku.

Opracował: Tomasz Jędraszek
BUDIKON S.C. S. Graczyk, T. Jędraszek
www.budikon.pl
przy współudziale firmy
FARBY KABE Polska Sp. z o.o.
www.farbykabe.pl

Załączniki:
artykul kabe RiZ 3-2017.pdf
Bieżące wydanie

Renowacje i Zabytki
ZAMEK W MALBORKU - 1/2024

W numerze:

ZAMEK W MALBORKU


Dzieje budowlane zamku

Droga do UNESCO

Muzeum od kuchni

 

Wyróżnienia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Mecenas Kultury Miasta Krakowa

Nagroda "Złotego Pióra"

Złoty Krzyż Zasługi

Czytaj więcej