Wiosną bieżącego roku rozpoczął się drugi duży etap prac konserwatorskich przy elewacji naw Bazyliki Mariackiej w Gdańsku. Wcześniej, tj. w latach 2009–10, przeprowadzono kompleksową renowację wieży. Zarówno w poprzednim, jak i obecnym przedsięwzięciu aktywny udział bierze również firma Hufgard-Optolith. W obu etapach laboratorium firmy przygotowało kompleksową technologię zapraw do prac murarskich, spoinowych i reprofilacyjnych do ubytków lica cegieł. W przypadku zapraw fugowych opracowano specjalną mieszankę, dobierając zarówno jej kolor, jak i frakcje kruszyw pod wymagania obiektu. Wykorzystano także gotowe wyprawy tynkarskie o określonej barwie i fakturze do prac renowacyjnych ościeży okiennych. Wszystkie zastosowane zaprawy spełniają najważniejsze konserwatorskie wymagania pod względem cech fizyko-chemicznych wg wytycznych UMK w Toruniu. Technologię oparto głównie o wapno hydrauliczne z trassem reńskim. Obecnie to najlepszy rodzaj materiału wiążącego jako jedyny posiadający szczegółową dokumentację badawczą oraz akceptację krajowych ośrodków konserwatorskich, właśnie takich jak UMK w Toruniu.

Zaprawy wapienno-trassowe są jednymi z najstarszych wiążących hydraulicznie. Zostały opisane już w traktacie Witruwiusza jako „opus caementitium”. Ten rodzaj zaprawy posiada wiele cennych zalet, dzięki którym obecnie znacznie lepiej zachowuje się w pracach renowacyjnych w stosunku do innych materiałów wiążących, szczególnie wobec tradycyjnego wapna powietrznego i zapraw wapienno-cementowych.

Zastosowane podczas prac zaprawy renowacyjne Optosan nawiązują wprost do tych historycznych receptur. O ich wyborze zdecydowało również duże doświadczenie firmy podczas wielu innych podobnych realizacji gotyckich obiektów sakralnych w Gdańsku, np. przy kościołach pw. św. Trójcy, św. Jana czy św. Katarzyny.