Do czego potrzebne jest nam dziedzictwo kulturowe? W XXI wieku coraz częściej traktowane jest ono jako zasób strategiczny. Miasta, realizując różnorodne projekty w sektorze dziedzictwa, zarówno inwestycyjne (np. rewitalizacje), jak i miękkie (festiwale, wystawy), zwiększają swoją wartość i konkurencyjność, a tym samym siłę przyciągania nowych mieszkańców, inwestorów oraz turystów. Dziedzictwo pomaga budować poczucie tożsamości i wspiera integrację lokalnychspołeczności, może także podnosić satysfakcję z życia. Ale jego istnienie, co pokazała II wojna światowa, wcale nie jest oczywiste. Okupanci, negując prawo Polaków do prowadzenia własnego życia kulturalnego, doprowadzili do największych w dziejach strat kultury polskiej. To, co zachowało się do dnia dzisiejszego, ma zatem wartość szczególną.

Kuratorzy wystawy „Dziedzictwo utracone” przybliżają zjawisko NISZCZENIA dziedzictwa przez okupantów. Ale na tym nie poprzestają. Przypominają również o jego RATOWANIU – procesie, który nigdy się nie zakończył, a którego bohaterowie, tacy jak Karol Estreicher, Stanisław Lorentz, po dziś dzień inspirują do troski o wspólną spuściznę. Ekspozycja jest wielkim pytaniem o wpływ „drugiej Apokalipsy” – by użyć słów Zbigniewa Herberta – na kształt polskiego dziedzictwa tu i teraz, 30 lat po upadku narzuconego Polsce komunizmu.

Termin otwarcia wystawy: 6 marca 2019
Termin zamknięcia wystawy: 23 czerwca 2019