Mogłoby się wydawać, że w dziedzinie hydroizolacji budowli lub ich wybranych fragmentów wiemy już prawie wszystko. Wiedzę taką powinniśmy skutecznie wykorzystać do ochrony wszystkich elementów budowli poddanych oddziaływaniu wody i wilgoci.

Niestety, mimo upływu lat i wzrostu doświadczenia w zakresie prac związanych z hydroizolacjami, wciąż nastręczają one mnóstwa problemów, mających tendencję do nasilania się. Składa się na to wiele przyczyn. Bardzo poważnym problemem jest odtworzenie hydroizolacji w obiektach usytuowanych w miejscach o krytycznych warunkach gruntowo-wodnych.

Rynek materiałów hydroizolacyjnych oferuje bogatą gamę produktów, które określa się mianem izolacji wodochronnych. Niezwykle trudno poruszać się w tym gąszczu i wybrać właściwy. Pomocna w tym zakresie jest norma zharmonizowana PN-EN 15814:2013-01 Grubowarstwowe powłoki bitumiczne, modyfikowane polimerami do izolacji wodochronnych – definicje i wymagania. Dokument ten precyzuje wymagania, jakie powinny spełniać wyroby jedno- i dwuskładnikowe jako powłoki hydroizolacyjne w budownictwie (z możliwością zbrojenia warstwy odpowiednią wkładką). Wyroby te przeznaczone są do wykonywania izolacji wodochronnych części podziemnych budynków i budowli. Dzięki temu mamy jasno określone kryteria, jakimi należy się kierować przy wyborze właściwego dla nas rozwiązania, w zależności od panujących warunków gruntowo-wodnych. Nakłada to również obowiązki dla producentów w aspekcie dostosowania procesu produkcyjnego, właściwości wyrobów, a także kontroli jakości. Te regulacje prawne powodują, że na rynek powinny trafiać sprawdzone, o wysokiej jakości wyroby, spełniające odpowiednie wymagania. Wprowadzona norma ma również gwarantować naszym klientom dostęp do rozwiązań najwyższej jakości, a z drugiej strony stwarzać producentom warunki do rzetelnego konkurowania na rynku hydroizolacji.

Wszystkie powłoki bitumiczne, modyfikowane polimerami (KMB) winny spełniać wymagania wyszczególnione w tabeli nr 1 cytowanej normy PN-EN 15814:2013-01.

Nie tylko definicje z zakresu zdolności pokrywania rys, odporności na deszcz, odporności na wodę, giętkości w niskich temperaturach, stabilności wymiarów w podwyższonych temperaturach, redukcji grubości powłoki po całkowitym wyschnięciu, reakcji na ogień, wodoszczelności oraz odporności na ściskanie przyczynią się do uzyskania pełnej wodoszczelności przegród budowlanych. Bardzo istotną rolę (jeszcze nieobjętą uwarunkowaniami normowymi) w pracach izolacyjnych odgrywa przygotowanie podłoża, uszczelnienie szczelin dylatacyjnych i przerw roboczych oraz, w końcowej fazie, ochrona już wykonanych powłok hydroizolacyjnych. Celem jest tylko sprostanie coraz wyższym wymaganiom przy realizacji wielu projektów budowlanych (ich posadowienie, przeznaczenie, wielkość itp.), aby uwzględnić kluczowe i newralgiczne aspekty w zakresie właściwego doboru technologii, materiałów i wykonawstwa. Ogromnym wyzwaniem jest skuteczne połączenie tych czynników w fazie budowania. Kłania się tu wymóg zachowania ciągłości izolacji. W wielu przypadkach dochodzi do odstępstw od założeń projektowych i zastępowanie ich pseudorozwiązaniami.

Gdy nastąpi wybór i aplikacja właściwych rozwiązań w zakresie technologicznym, dochodzi później do uszkodzeń i zniszczenia zasadniczej powłoki hydroizolacyjnej poprzez zastosowanie uzupełniających materiałów o działaniu destrukcyjnym, np. folie kubełkowe. Często spotyka się folie budowlane, które mają „pełnić” rolę hydroizolacji konstrukcji.

W konsekwencji prowadzi to do bardzo szybkich procesów destrukcyjnych. Woda, która dostaje się do najbardziej eksponowanych przegród budowlanych, jakimi są ściany konstrukcyjne, może powodować korozję i niszczenie struktury ściany (np. rozpuszczenie, wypłukiwanie spoiwa, pęcznienie).

Musimy mieć na uwadze, że materiały stosowane do wykonania ścian oraz wykonywane na nich wyprawy tynkarskie charakteryzują się właściwościami higroskopijnymi. Gdy ulegną zawilgoceniu, obniżają się ich parametry wytrzymałościowe, co może doprowadzić, zwłaszcza przy lokalnych przeciążeniach konstrukcji, do deformacji, wybrzuszeń, odspojeń, przesunięć i pęknięć. Bardzo niekorzystnej zmianie ulegają także parametry termoizolacyjności ścian i w konsekwencji pogorszenie mikroklimatu pomieszczeń w budynku oraz degradacja i pogorszenie wyglądu zewnętrznego warstw elewacyjnych.

Niestety, nie da się też pominąć popełnianych błędów w zakresie wykonawstwa związanego z izolacjami przeciwwodnymi. Wiele firm związanych z budownictwem w ogólnym tego słowa znaczeniu uważa, że wykonanie izolacji jest banalnie proste i bez gruntownych szkoleń z zakresu materiałów, ich właściwości i doboru są w stanie zapewnić wykonanie skutecznej i trwałej hydroizolacji. Na podstawie danych z Ministerstwa Infrastruktury Republiki Federalnej Niemiec stwierdzono, że koszt prac związanych z izolacjami przeciwwodnymi stanowi ok. 5% kosztów budowy. Natomiast wartość usterek budowlanych z brakiem szczelności i niefunkcjonowaniem tychże izolacji stanowi ok. 16% wartości szkód budowlanych. Bardzo istotny wpływ na redukcję kosztów całej budowy ma prawidłowo zaprojektowana i wykonana izolacja wodochronna. Na dobór właściwych rozwiązań technologicznych i materiałowych odnośnie hydroizolacji mają wpływ następujące czynniki:
• warunki gruntowo-wodne,
• obecność agresywnych wód gruntowych,
• rozwiązania konstrukcyjne – rodzaj fundamentu, podpiwniczenia itp.,
• obecność dylatacji, przerw roboczych oraz przejść instalacyjnych.

Kolejnym etapem w projektowaniu jest uwzględnienie:
• kompatybilności materiałów hydroizolacyjnych w celu zapewnienia szczelności i ciągłości izolacji,
• technologii uszczelnienia przejść instalacyjnych, dylatacji oraz przerw roboczych,
• ocena i stan podłoża, na którym będą aplikowane materiały hydroizolacyjne,
• możliwość aplikacji na wybranym obiekcie i zgodnie z zaleceniami producenta – wilgotność podłoża, temperatura aplikacji itp.

Z uwagi na miejsce wbudowania hydroizolacje dzielimy na:
• izolacje poziome płyt fundamentowych na podbudowie,
• izolacje poziome na ławach fundamentowych
• izolacje poziome, podposadzkowe,
• izolacje pionowe ścian fundamentowych,
• izolacje części cokołowej budowli.

W całym procesie budowlanym trudno całkowicie ustrzec się błędów. Od etapu projektowania, poprzez fizyczne wbudowanie na obiekcie powinniśmy unikać złych rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych związanych z hydroizolacjami. Stają się one przyczyną poważnych usterek, których naprawa może być trudna pod kątem technicznym i na pewno będzie bardzo kosztowna. Aby tego uniknąć, wybierzmy dobre rozwiązania.

Firma SCHOMBURG Polska w ciągu 25 lat istnienia na rynku polskim znalazła ogromne uznanie wśród wykonawców, projektantów i inwestorów w zakresie obszarów dotyczących hydroizolacji. Kontynuując dobrą markę w zakresie ich jakości i sprawdzonych technologii, nie zapominamy, aby tę dziedzinę ciągle rozwijać. Wprowadzamy na rynek nowe produkty oraz kultywujemy sprawdzone rozwiązania. Powłoki bitumiczne KMB – COMBIDIC i COMBIFLEX, ASOL FE, gama produktów z serii AQUAFIN (AQUAFIN 1K, AQUAFIN 2K, AQUAFIN 2K/M, AQUAFIN RS 300, AQUFIN IC, taśmy uszczelniające ASO-DICHTBAND, taśmy elastomerowe, AQUAFIN CJ6, węże iniekcyjne AQUAFIN CJ SET itd.) to tylko niektóre produkty z dziedziny hydroizolacji znane na rynku polskim i europejskim.

Krzysztof Knop
Dział Techniczny Schomburg Polska
Fotografie:
Archiwum Spółki Schomburg Polska